November 19, 2010

ಅಜ್ಜಿ ಮುದುಕಿಯ ಕೋಳಿ (ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡದ ಗಾದೆ – 243)

ಅಜ್ಜಿ ಮುದುಕಿಯ ಕೋಳಿ ಕೂಗದೆಯೇ ಬೆಳಗಾಗುತ್ತದೆ.
ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ತನ್ನ ಸಹಾಯ ಇಲ್ಲದೆಯೇ ಯಾವುದೊ ಒಂದು ಕೆಲಸ ಆಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಾಗ/ ಹೇಳಿದಾಗ ಈ ಗಾದೆಯನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಗಾದೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಈ ಕಥೆ.... ಒಂದು ಊರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳು ಅಜ್ಜಿಯಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಒಂದು ಕೋಳಿಯನ್ನು ಸಾಕಿದ್ದಳು. ದಿನಾಲೂ ಆ ಕೋಳಿ ಬೆಳಗಾಗುವ ಮೊದಲು ಕೂಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಜ್ಜಿಯ ತಿಳುವಳಿಕೆ- ತನ್ನ ಕೋಳಿ ಕೂಗದಿದ್ದರೆ ಬೆಳಗೇ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಒಂದು ದಿನ ಅಜ್ಜಿ ಊರವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಪಾಠ ಕಲಿಸಬೇಕೆಂದು ಬೆಳಗೇ ಆಗದಂತೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಳು. ಸಂಜೆಯಾಗುತ್ತಲೇ ಕೋಳಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಊರ ಹೊರಗೆ ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡಳು. (ಅವಳ ಕೋಳಿ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕೂಗಿತೋ ಇಲ್ಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ :-). ಅವಳೆಣಿಸಿದಂತೆ ಆಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಊರಿನಲ್ಲಿ ಎಂದಿನಥೆಯೇ ಬೆಳಗಾಯಿತು.
ಯಾರು ಸಹಾಯ ಮಾಡಲಿ, ಮಾಡದಿರಲಿ, ಕೆಲಸಗಳು ನಡೆಯುವಂತೆ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ.

5 comments:

Damodar said...

thumbaane chennagide..

Seema S. Hegde said...

Houdu, idu nangoo tumbaa ishata gaade... Meaningful. :)
Thanks Damu.

V.R.BHAT said...

ಅಂತೂ ಅಜ್ಜಿ ಮುದುಕಿ ಕಥೆ ಬರೆದಿರಲ್ಲ! ಮುಂದುವರೀಲಿ ಗಾಡಿ

ಮನಮುಕ್ತಾ said...

nice..

Seema S. Hegde said...

V. R. Bhat and Manamukta,
Thanks!